Þessar tölur eru marklausar

Það er löngu sannað og viðurkennt að staðtölur um trúfélagaskráningu hérlendis eru marklausar í besta falli og meinlega villandi í því versta. Það er ekki hægt að taka mark á skráningu þar sem ómálga ungabörn eru skráð, óforspurð, í trúfélag móður þar sem þau lafa inni þar til þau gera eitthvað í því sjálf að eigin frumkvæði.

Dagljóst er að þessar tölur litu öðruvísi út ef trúaðir þyrftu sjálfir að ganga frá sínum skráningarmálum sjálfir. Ég fullyrði að þá væru 10-15% skráð í Ríkiskirkjuna skv. opinberum staðtölum. Hins vegar segði það ekki neitt um trúfesti þjóðarinnar almennt því ég er fullviss um að hún er meiri en svo. Hins vegar er hún ekki þessi 78% í Ríkiskirkju og svo öll hin prósentin sem skráð eru í sértrúarsöfnuði á borð við kaþólsku kirkjuna. Mig grunar að það séu um 30% þjóðarinnar sem gætu talist trúuð (eingetnaður, fjöföldun fiska, náungi röltir á vatni, rís upp dauður). Hinum er annað hvort sama eða þá meinilla við trú!

Trúfélagaskráning hérlendis er bara verkfæri til að tryggja fjármögnun fokdýrrar Ríkiskirkju. Þess vegna hefur, hingað til, ekki mátt ljá því máls að gera þessa skráningu frjálsa. Dómsmálaráðherra hefur þó tekið af skarið og lýst því yfir að endurskoða eigi þetta fyrirkomulag.

Ljóst er þó að þetta framfaramál mun verða tafið á öllum stigum og því er mikilvægt að dómsmálaráðherra standi í lappirnar og láti ekki sveigja sig af leið. Það er nefnilega engin knýjandi þörf fyrir því að skrá ómálga hvítvoðunga í trúfélag.

Ekki nema þú hafir fjárhagslegan hag af því fyrirkomulagi!

78,8% í þjóðkirkjunni

Var kaþólska kirkjan bara skattaskjól?

Í síðasta pistli Jóns Vals á Útvarpi Sögu, þar sem hann ólundast út í allt og alla, en þó fyrst og fremst samkynhneigða, kemur fram að sú söguskoðun hans að kaþólska kirkjan hafi í gegnum tíðina fengið drjúgan hluta jarða hérlendis að gjöf.

En hver var ástæðan, að mati Jóns Vals? Jú, hún var sú að bændur vildu koma sér undan því að greiða skatta af jörðunum. Má þá ekki segja að þessar meintu 'gjafir' til kirkjunnar hafi ekki verið annað en ólöglegir málamynda gerningar og að kaþólska kirkjan hafi í raun bara verið ómerkilegt skattaskjól? Svona gerningum yrði rift í dag og þeir að engu gerðir

Var kaþólska kirkjan á Íslandi þá bara einhvers konar Tortola síns tíma? Eiginleg aflandseyja í miðju landi þar sem fátækir bændur gátu, á afarkjörum, keypt sér frið frá skattheimtunni? Jón Valur hefur fært sannfærandi rök fyrir því að svo sé! Ekki sel ég það dýrara en ég keypti :)

PS. Fær orðið hvítflibbaglæpur ekki réttu merkingu sína þarna? :)

Dauðahryglan

Núna heyrist dauðahryglan í Ríkiskirkjunni, enda sýnir hún og sannar með ákvörðun sinni í dag að hún þjónar ekki hófsömum meirihluta þjóðarinnar. Það eru bara þeir sem öfgafyllstir og ófyrirleitnastir eru í sinni trú sem fagna þessari hraðahindrun sem Ríkiskirkjan rakst á í dag meðan þeir sem hófstilltari eru og raunsærri syrgja.

Samtök sem ganga út á mismunun eiga sér engan tilverurétt í siðuðu þjóðfélagi og má einu gilda hvaðan þau telja sig hafa umboð sitt. Það að mismuna fólki á grunni kynhneigðar er villimannslegt og langt frá því sem siðað og gott fólk ætti að sætta sig við og samþykkja.

Öruggt er að afstaða Ríkiskirkjunnar til samkynhneigðar verði til þess að almenningur, hin góða og hófstillta alþýða landsins, endurskoði hug sinn til hennar. Dauðahryglan heyrðist í dag, endalokin eru nærri! Og segja má að það sé nokkuð ljóðrænt að það fólk, hommar og lesbíur, sem kirkjan hefur hvað mesta vanþóknun á skuli verða aflvakinn sem flýtir fyrir endalokum hennar.

Tóku ekki afstöðu

Ferming og ólögráða börn

Þessu þurfum við að breyta hér heima. Það er fjöldi Íslendinga sem dauðsér eftir að hafa farið í gegnum fermingartrektina og vildi gjarnan hafa sleppt því. Það eru engar málefnalegar ástæður til þess að ólögráða börn séu látin taka svona ákvörðun, sér í lagi ekki meðan þau hafa t.d. ekki um að segja hvað þau megi vera lengi úti á kvöldin. Vera má að það sé hægt að finna til einhverjar viðskiptalegar forsendur út frá hagsmunum kirkjunnar, en málefnalegar eru þær ekki.

Ég vona að stjórnvöld og kirkjur taki höndum saman og leiðrétti þetta hið snarasta. Þó hef ég enga trú á því að það gerist, því miður, enda er um mikla hagsmuni að ræða fyrir Ríkiskirkjuna sem jafnast nær alveg á við sjálftökuréttinn sem hún hefur í leik- og grunnskólum þar sem hún hefur nær frítt spil hvað varðar trúboð.

En batnandi fólki er best að lifa og það má leyfa sér að vona að góðir hlutir geti gerst!

Sjá eftir fermingunni

Kristinn þjóðarflokkur úthýsir öðrum en málafylgjufólki

Rétt í þessu ætlaði ég að setja inn eftirfarandi athugasemd við bloggfærslu Kristna þjóðarflokksins:

Vegna 8. liðs í stefnuskrá Kristna þjóðarflokksins hlýt ég að spyrja að hvaða leyti er frelsi til trúariðkunar heft hérlendis? Hvernig er þrengt að trúuðum?

Hvernig er hægt að bæta starfsskilyrði kristinna söfnuða? Ríkið t.d. skráir óvita í þessa söfnuði við fæðingu og rukkar félagsgjöld fyrir þá. Þá er Ríkiskirkjunni veittur aðgang að óvitum í leik- og grunnskólum til að stunda trúboð sitt. Hvað er hægt að gera meira?

Þegar kom að því að skrá athugasemdina fékk ég eftirfarandi kveðju frá Jóni Val Jenssyni:

Þessi kveðja er gamalkunnug enda blasir hún við mér og mörgum öðrum þegar við ætlum að setja inn athugasemdir á bloggsvæði hans sjálfs. Þetta er auðvitað kaldhæðnislegt því enginn emjar eins mikið og Jón Valur ef honum er settur stóllinn fyrir dyrnar :)

Nokkuð ljóst er að Jón Valur og Kristinn þjóðarflokkur, sem samanstendur af Jóni og tveimur öðrum, þola illa athugasemdir á vefnum. Þau sjá bersýnilega eftir þeim tímum þegar trú og kirkja voru yfir gagnrýni hafin. En kannski eru þau bara að gera sitt til þess að þeir tímar renni upp aftur? Kannski eru svona bönn bara fyrstu skrefin í átt að því?

Ljót mismunun!

Ég bendi lesendum á góða grein Gurrýjar um ólíka stöðu aðila á sumarbúðamarkaðnum. Þetta á ekki að líðast, enda eiga allir aðilar á markaði að standa jafnfætis. Útvaldir aðilar eiga ekki að njóta opinberra styrkja umfram aðra.

Eitt verður yfir alla að ganga!

Skráningarkerfið hrundi vegna álags

Á ég að veita barninu mínu trúarlegt uppeldi?

Þessi pistill er skrifaður í kjölfar lesturs greinar á tru.is sem ber sömu yfirskrift. Í greininni, sem er örugglega öll skrifuð í miklum kærleika og af góðum vilja, er talað um gildi trúar og trúarlegs uppeldis á þann hátt að nauðsynlegt er að svara.

Höfundur greinarinnar fer ekki í neinar grafgötur um það að í huga hans er skólinn boðunarstöð kristinnar trúar þegar hann skrifar eftirfarandi:

Skólinn er fræðslustofnun sem er fyrst og fremst ætlað að miðla þekkingu og auka skilning barnanna á kristinni trú jafnt sem öðrum trúarbrögðum og stuðla að umburðarlyndi og víðsýni.

Sem betur fer er meginhlutverk skólans að miðla almennri og vísindalegri þekkingu, en trúaráherslan er þó of rík. Að ætla að skólanum sé fyrst og fremst gert að auka skilning barna á kristinni trú og öðrum trúarbrögðum er kolrangt og fer langt út fyrir þann ramma sem trúarfræðslu er markaður. Skólinn er veraldleg stofnun og á að starfa sem slík.

Höfundur varpar svo fram annarri fullyrðingu:

Því betur sem börn eru að sér í kristinni trú, því meiri möguleika hafa þau á að bera hana saman við aðrar kenningar og þannig hafna henni eða halda á grundvelli þekkingar. Ef börnin eru ekki alin upp í trú, fara þau á mis við það frelsi sem felst í að geta hafnað trúnni á grunvelli reynslu og þekkingar.

Ef það er raunverulegur vilji höfundar að börn geti borið saman ólíkar trúarstefnur, þá hlýtur hann að ætla það að allar trúarstefnur fái jafn mikið vægi í skólanum. Það er lítið vit í því að kynna kristna trú 90% tímans og allar aðrar 10% tímans og halda að það gefi börnunum málefnalegan grunn til að byggja á þegar þau velta fyrir sér trú. Það er gróf blekking að ætla það að núverandi fyrirkomulag trúfræðslu gefi börnum grunn til að meta ólíkar trúarstefnur á jafnréttisgrunni. Það vita allir sem vilja vita að frá því að frá því að börn eru 5-6 ára er sungið og trallað fyrir þau að "Jesú sé besti vinur barnanna". Eftirfandi vísa er sjaldan kveðin í leik- og grunnskólum landsins:

Múhammeð er besti vinur barnanna,
Múhammeð er besti vinur barnanna.
Alltaf er hann hjá mér,
aldrei fer hann frá mér.
Múhammeð er besti vinur barnanna. 

Nei, Jesús er besti vinur barnanna og svo er sagt að börnin eigi að vera hæf til þess að meta hvort Múhammeð geti verið vinur þeirra líka? Að halda því fram að trúfræðsla í íslenskum skólum miði að því að gera börnum kleift að velja og hafna trú er beinlínis rangt. Trúfræðsla í íslenskum skólum er trúboð, ríkisstyrkt og grímulaust trúboð.

Það er margt í þessari grein á tru.is sem er fádæma varasamt, en ég læt nægja að fjalla um þessi tvö atriði. Höfundur gefur sér að það að trúa sé hið eina rétta og það sést gjörla í öllum textanum að eina rétta trúin sé sú kristna. Að lokum spyr ég bara eftirtalinna spurninga varðandi kristna trú þegar hún er boðuð og innrætt í skólum. Er það sú kristna trú ...

• sem segir að við fæðumst bersyndug og endum líklega flest í helvíti?
• sem fullyrðir að örkin hans Nóa hafi verið til?
• sem segir að samkynhneigðir séu annars flokks fólk?
• sem segir að Guð hafi skapað allt sem fyrirfinnst á jörðu?
• sem boðar að heimurinn sé sex þúsund ára gamall?
• sem segir að laugardagur sé hvíldardagurinn?
• sem segir að sunnudagurinn sé hvíldardagurinn?
• sem segir að konan sé óæðri manninum og beri að þekkja sinn stað?
• sem segir að smokkurinn sé vítisvél Satans?
• sem segir að heimurinn muni farast vegna synda mannsins?
• sem segir að bara sumir muni bjargast eftir þær skelfilegu hamfarir?
• sem segir að Gamla og Nýja testimentið séu jafn rétt?
• sem segir að ekkert sé að marka Gamla testamentið og bara sumt í því nýja?

Hvaða útgáfu af kristinni trú er rétt að innræta börnum í skólum? Það er úr svo miklu að velja!

Af 'stuðningsfólki' og elsku þess ... taka tvö!

Ég hygg að varla sé til hviklyndara og vanþakklátara lið en svokallað 'stuðningsfólk' íslensku landsliðanna í handbolta og knattspyrnu. Þetta lið reigir sig og beygir þegar vel gengur og kallar íþróttamennina 'strákana sína', en um leið og á móti blæs verða óskabörnin að óhreinu börnunum hennar Evu. Ekki þarf nema einn eða tvo tapleiki í röð og þá er öll hollusta þessa liðs rokin út í veður og vind og upp hefst vandlætingarrausið. Iðulega er annað tveggja spurt hvort reka eigi þjálfarann eða þá bara hreint og beint sagt blákalt að nú eigi sá aumi þrjótur að taka pokann sinn og lyppast á brott.

Það vita þeir sem til mín þekkja að ég gef mig lítt að íþróttum og má það líklega mest rekja til vangetu minnar í þeim efnum. Það breytir því þó ekki að það stingur mig alltaf jafn mikið þegar 'stuðningsfólkið', iðulega með fréttamenn í fararbroddi, snýst gegn strákunum af þvílíku offorsi að ætla mætti að þeir hefðu drýgt ljótan glæp. Kann þetta fólk ekki að skammast sín? Getur það ekki sett málin í rétt samhengi og séð að þarna er bara um að ræða íþróttir þar sem mestu skiptir að vera með? Þar sem sigur er bara bónus, ef hann næst? Nei, þarna er um að tefla líf og dauða og nú er heimsendir í nánd sökum þess að þessir oföldu íþróttahjassar náðu ekki að sigra þá aumu sveit sem Lichtenstein (eða hvað það lið sem spilað var við síðast) tefldi fram hér á dögunum. Nú skal þjálfarinn kenna á heilagri og réttlátri reiði 'stuðningsfólksins', sá armi þrjótur skal finna til tevatnsins!

Illt er vanþakklæti 'stuðningsfólksins', en verri er þeirra innantóma elska!

PS. Þetta eru ekki nýjar fréttir því þetta er bara endurbirting á gömlum pistli frá því í júní 2007. Þá var elska stuðningsmanna jafn skilyrt velgengni og hún er í dag.

Barnatrúin fallega

Kirkjan og heimili viðkomandi er nákvæmlega einu staðirnir þar sem svona stúss er við hæfi. Það er gjörsamlega fjarstæðukennt að boða trú í leik- og grunnskólum ef trú á að vera persónuleg. En þetta er langsterkasta leið kirkjunnar til þess að viðhalda tilveru sinni og því sækir hún af krafti í börnin. Ég hef oft spurt, og aldrei fengið nein svör, um hversu mikils virði sú trú er sem innrætt er litlum börnum án þess að þau geti nokkuð haft um hana að segja? Hversu persónuleg er sú trú?

Í mínum huga er þessi trú hin sk. 'barnatrú', sem að mínu mati er aumasta birtingarmynd trúarinnar. Að trúa á eitthvað vegna þess að einhver hafði það fyrir þér þegar þú varst óviti? Við fyrstu skoðun virðist það vera nokkuð sem kirkjan ætti alls ekki að geta sætt sig við, en það er öðru nær. 'Barnatrúin' virðist bara vera besta leið kirkjunnar til að viðhalda ört smækkandi hópi sauða sinna og tilgangurinn helgar meðalið. Því er róið af festu í barnaskarann og spilað og trallað að Jesú sé besti vinur barnanna. Markhópurinn er 5-6 ára börn sem er uppálagt að trúa öllu sem fullorðna fólkið segir þeim. Þetta er sko trúboð í lagi.

Hvað er betra fyrir kirkjuna en heilu árgangar barna sem komast til manns og finnst sem þau verði að trúa á boðskap hennar? Vita ekki nákvæmlega af hverju þau trúa eða hverju þau trúa, en þeim finnst þau trúa einhverju. Þetta fólk segir aðspurt "að það eigi sína 'barnatrú'", sem er alltaf skýrt merki þess að innrætingin í æsku heldur dyggilega langt fram á fullorðinsárin.

Trúaðir virðast ekki hafa meiri trú á sinni trú en svo að þeir telji að enginn muni leita eftir henni ef hún er ekki innprentuð í sinni viðkomandi í blautri barnæsku. Að enginn muni, á fullorðins árum, finna raunverulega þrá til að leita eftir guði sínum, hver svo sem hann síðan er, án þess að hafa verið 'forritaður' í æsku. Nei, í hugum trúaðra virðist þetta vera nær útilokað og því þarf að þarf að kasta út veiðarfærunum í leik- og grunnskólum.

Ef kirkjan sættir sig við slíkan grundvöll fyrir sína trú, þá er lítið í hennar tilveru varið.

PS. Ég skora á alla þá sem þetta lesa og segjast eiga sína 'barnatrú' að taka sér nokkrar mínútur í að íhuga hvers vegna hún er til staðar. Íhuga hvort viðkomandi hafi einhvern tíma leitað sjálfur eftir henni eða hvort henni hafi verið komið fyrir af öðrum. Ef viðkomandi man ekki eftir öðru ástandi en því að eiga sína 'barnatrú', þá er hún líklega tilkomin vegna markvissrar og snjallrar íhlutunar kirkjunnar og þá hefur viðkomandi líklega aldrei tekið upplýsta afstöðu fyrir sjálfan sig í þessum efnum. Það þarf ekki margar mínútur til þess að hyggja að þessu, en þær geta leitt magnaðan sannleika í ljós.

Hægt er að styðjast við eftirfarandi spurningalista:

1. Hef ég átt mína 'barnatrú' frá því ég man eftir mér?
2. Ef svo er, var ég sjálf(ur) leitandi í minni trú eða bara ég bara óviti í leikskóla sem fékk heimsókn frá presti?

Þessi spurningalisti er í þróun og verður vonandi birtur aftur eftir endurskoðun.

Má bara rifja upp sögu Jesú og Maríu í kirkjum?

Aðskiljum skóla og kirkju

Það er vert að vekja athygli á góðri grein á visir.is, en hún hefur yfirskriftina Aðskilnaðarstefnan í skólum. Þar fara höfundar yfir það hvernig skólinn brýtur, í ákveðnum tilfellum, á mannréttindum skjólstæðinga sinna með grófum hætti þegar ákveðin börn eru tekin frá skólafélögum sínum og sett afsíðis þegar hjólað er í trúmálin á skólatíma.

Ég hef áður sagt að það er ekkert í skólastarfinu sem virkar sundrandi nema trúin. Það þarf enginn nemandi að fara afsíðis þegar stærðfræði, lestur eða skrift eru kennd. Stöku nemandi þarf reyndar að fá frí í leikfimi, en það á sér iðulega eðlilegar skýringar og þær allar afar veraldlegar. En þegar trúin er sett á dagskrá myndast gjá á milli þeirra barna sem sett eru út í horn, oft börn innflytjenda sem síst mega við því, og hinna sem eftir sitja.

Lausnin er afar einföld: skólastarf á að vera veraldlega grundvallað. Það á ekki ekki að fara með krakkana í messu og presturinn á ekki að heimsækja skólann til að spila og tralla. Það á að kenna trúarbragðafræði, en kristinfræðin er afleit tímaskekkja. Fermingarfræðslan og kynning á henni eiga ekki að vera á skólatíma, enda kemur hún skólanum ekkert við.

Trúarlegt uppeldi á ekkert erindi í skólana. Trúuðum foreldrum ætti að vera það mikið gleði- og ánægjuefni að sjá sjálfir um þennan þátt í uppeldinu. Það hefur hver sína nálgun að trúnni og þannig getur skólinn í raun ekki sinnt þessu fyrir fjöldann. Sumir trúa því að jörðin sé sex þúsund ára gömul meðan aðrir taka það ekki eins hátíðlega. Sumir trúa því að Jesús Jósepsson hafi verið eingetinn meðan aðrir telja það hálfgerða tröllasögu. Sumir trúa því að Nói hafi siglt um í örkinni sinni forðum daga meðan jörðin var hvítþvegin af synd með miklu flóði á meðan aðrir eru ekki eins sannfærðir um það :) Á þessu sést að skólinn getur einfaldlega ekki sinnt þessu hlutverki burtséð frá því hvort hann svo eigi að sinna því.

Krafan um aðskilnað ríkis og kirkju er hávær í þjóðfélaginu í dag og ekki að ósekju. Ég legg til að við byrjum á smærra skrefi; að aðskilja skóla og kirkju, börnunum okkar til heilla!