Meirihluti ánægður með aðskilnað trúar og skóla ...

Það er áhugavert að sjá að meirihluti, þótt naumur sé, er ánægður með ákvörðun Reykjavíkurborgar að skilja að trú og skóla. Áhugavert er að sjá að stuðningurinn er töluvert meiri á meðal yngra fólks en eldri og staðfestir það að þjóðin mun fyrr en síðar vaxa upp úr Guðstrú sinni að miklu leyti. Ljóst er að það fjarar nú hratt undan Ríkiskirkjunni þegar dálæti á henni virðist vera bundið við eldra fólk sem, í takt við lífsins gang, mun hverfa af félagatali hennar fyrr en síðar.

Þetta vita forstjórar Ríkiskirkjunnar og þess vegna berjast þeir um á hæl og hnakka gegn hverju skrefi í átt að sanngirni í trúmálum hérlendis. En þeir þekkja ekki eigin vitjunartíma, kallagreyin, og í stað þess að berjast fyrir ósanngjörnu og þrúgandi fyrirkomulagi í trúmálum hérlendis, þá ættu þeir frekar að einbeita sér að núverandi sauðum sem telja má trygga í stað þess að einblína alltaf á þann möguleika að geta kristnað alla þjóðina á beinu bretti í leik- og grunnskólum.

Svo er bara fínn bissniss í því að vera með nokkur þúsund manna söfnuð því ef allir greiða tíund skv. boði Biblíunnar þarf ekki nema 10 sauði til þess að fjármagna laun eins prests. Hann fær vissulega ekki 250% hærri laun en lögreglumaður úr þeim bítum, en deilir þess í stað kjörum með sauðum sínum.

Var það ekki það sem Jesús Jósepsson gerði fyrir utan það að hann tók aldrei pening fyrir sína þjónustu?

Sóknarnefnd íhugar að kæra Reykjavíkurborg

Í viðtali við nefndarmann í sóknarnefnd Grafarvogskirkju í fréttum Stöðvar 2 í gær kom fram að nefndin ætli að leggja fram stjórnsýslukæru á hendur Reykjavíkurborg vegna nýlegrar ákvörðunar um að greina á milli trúarlífs og almenns skólastarfs í leik- og grunnskólum borgarinnar.

Þessi ágæti maður barmaði sér yfir þessu, enda veit hann sem er að á undanförnum áratug, og jafnvel lengur, hefur fjarað hratt undan kristinni trú. Þá er ég ekki að tala um að þjóðin sé að afkristnast heldur er að koma í ljós að þjóðin hefur aldrei verið almennilega kristin því henni hefur aldrei verið gefið færi á því. Það hefur nefnilega verið svo um hnúta búið í langan tíma að þjóðin hefur ekki haft frjálst val þegar kemur að kristinni trú. Þetta er hægt að rekja í nokkrum megin atriðum:

Þjóðin er, með ofbeldi og yfirgangi, neydd til þess að taka kristni árið 1000. Þannig eru nær allir Íslendingar taldir kristinnar trúar frá upphafi, en það var öðru nær.

Kristin kirkja ríkti hér með ægivaldi í gegnum aldirnar og sölsaði m.a. undir sig eignir og varð ótrúlega valdamikil í gegnum undirlægjuhátt íslenskrar þjóðar gagnvart henni.

Á vorum tímum hefur staða kirkjunnar verið svo treyst með m.a. eftirfarandi ráðstöfunum:

• Börn eru við fæðingu skráð í trúfélag móður (sem venjulega var skráð í Ríkiskirkjuna). Þetta hefur ekkert að gera með trú þessara nýfæddu barna, þarna er bara verið að raða framtíðar greiðendum sóknargjalda á garðann. Það er máské plús ef börnin taka trúna í alvöru seinna meir, en það skiptir í raun ekki máli.
• Ríkiskirkjan fékk greiðan aðgang að leik- og grunnskólabörnum þar sem hún lagði inn sk. 'barnatrú'.
• Nær undantekningarlaust var öllum börnum sópað, í skólatíma, í gegnum fermingarferlið og með því 'staðfest' að þau væri sannkristin. Allar gjafirnar höfðu auðvitað aldrei nein áhrif á börnin.
• Félagsgjöld í Ríkiskirkjuna (og önnur trúfélög) hafa verið innheimt í gegnum skattkerfið þótt það sé undarlegt til þess að hugsa að stærsti félagsskapur á Íslandi skuli ekki treysta sér til þess að sjá um þá innheimtu sjálfur, en svarið er auðvitað það að það var vitað frá byrjun að einungis örfáir myndu borga félagsgjöld í Ríkiskirkjuna sjálfviljugir (sjá bréf frá biskupnum sjálfum).

Ef Höttur á Egilsstöðum fengi sömu meðgjöf og Ríkiskirkjan fær, þá væri það langstærsta fótboltafélag landsins á pappírunum. Hins vegar væru laumu KR-ingar og Framarar út um allt, en mest þó fólk sem engan áhuga hefði á fótbolta :) 

En svona hafa þjónar kirkjunnar vanist því að vera í sjálftökustöðu og þeirri hugsun að þeim beri allt. Í raun er þeim bara vorkunn, greyjunum, því þeir eru í raun eins og geirfuglar eftir aldalangt uppihald á kostnað þjóðarinnar.

Nú víkur því hins vegar við að þessari ömurlegu sjálftökustöðu er ógnað. Ég get vel sett mig í spor agenta Ríkiskirkjunnar þegar þeir horfa fram á eftirfarandi hamfarir:

Nýfædd börn verða ekki skráð sjálfkrafa í trúfélög. Verði þessar áætlanir innanríkisráðherra að veruleika, verður grunninum kippt undan ömurlegri tölfræði sem Ríkiskirkjan hefur grímulaust notað í gegnum tíðina eins og hækju. Í áðurnefndu viðtali sagði sóknarnefndarmaðurinn t.d. að 90% barna væru í Ríkiskirkjunni. Það er ósatt á tvo vegu. Fyrir það fyrsta eru 79% barna skráð í Ríkiskirkjuna skv. tölum Hagstofu og risastór meirihluti þeirrar skráningar er vegna vélrænnar jötuskráningar ríkisins. Það er því vottur um mikið metnaðarleysi hjá Ríkiskristnum að hampa þessari tölu.

Kirkjan á ekki greiðan aðgang að leik- og grunnskólabörnum fyrir trúboð sitt. Lengi býr að fyrstu gerð og það veit Ríkiskirkjan. Ef það næst að leggja 'barnatrúna' inn hjá litlum börnum, þá lifir hún sterkt með þeim. Þetta þekki ég sjálfur því ég var illa haldinn af barnatrúarvírusnum í langan tíma. Það er nefnilega afar áhrifaríkt þegar litlum leikskólabörnum er sagt að Jesús sé besti vinur barnanna. Af hverju ættu þau að rengja það? Hressi presturinn í skólanum sagði þeim það og þau eiga að trúa öllu sem haft er fyrir þeim í skólanum.

Syndir kirkjunnar eru nú miskunnarlaust bornar á torg. Hver ömurleg fréttin upp af annarri úr ranni kirkjunnar rekur nú aðra og svo hefur verið lengi. Þessi meinti handhafi og verndari almenns og góðs siðferðis stendur ekki sjálfur undir þeim kröfum sem hann gerir til annarra. Hvers er þá að vænta?

Íslenska þjóðin treystir ekki Ríkiskirkjunni. Aðeins 29% þjóðarinnar sögðu bera yfir meðallagi traust til kirkjunnar og þar af lítil 5% sem bera til hennar fullkomið traust. Aðeins 19% segja vera ánægð með störf núverandi biskups, en það er reyndar annað mál. Þessar tölur lýsa ekki þeirri meintu undirstöðu íslensks samfélags sem Ríkiskirkjan er sögð vera. Þær lýsa mun frekar stofnun sem veldur úlfúð og sundurþykkju í samfélaginu og sundrar þjóðinni frekar en hitt. Þær lýsa stofnun hverra innviðir eru fúnir og feysknir. Og ef rýnt er í tölurnar sést að það er eldra fólkið sem helst treystir kirkjunni, fólkið sem er verst haldið af barnatrúarvírusnum, yngra fólkinu stendur meira á sama.

Þjóðin vill aðskilnað ríkis og Ríkiskirkju. Skv. Þjóðarpúlsi Capacent-Gallup vilja 3/4 Íslendinga að skilið verði á milli ríkis og kirkju. Þetta er auðvitað ömurleg staða fyrir stofnun sem hefur byggt alla sína tilveru á því að vera í öndunarvél hjá ríkisvaldinu. Hvernig er hægt að ætlast til þess að svona stofnun geti plumað sig á eigin forsendum? Þetta vita forstjórar Ríkiskirkjunnar og þetta hræðast þeir ósegjanlega mikið.

Þetta er ekki fögur upptalning ef þú ert agent Ríkiskirkjunnar. Hins vegar er þetta nokkuð rétt lýsing á stöðunni hjá þjóð sem er að vakna af trúardoðanum og byrjuð að taka sjálfstæða afstöðu til trúar. Þjóðar sem ekki lætur sér lengur það að góðu verða sem að henni var rétt þegar hún var í leikskóla.

Það eru spennandi tímar í hönd. Ríkiskirkjan mun minnka til mikilla muna, en hún mun síður en svo hverfa því þrátt fyrir allt er töluverður fjöldi Íslendinga sem telur sig eiga samleið með henni (þótt Ríkiskirkjan sjálf trúi því ekki). Aðrir Íslendingar munu binda trúss sitt við önnur trúfélög, sem er alveg ágætt. En sá hluti þjóðarinnar sem opinberlega verður talinn sem vantrúaður eða trúlaus mun stækka óðfluga. Röng tölfræði Hagstofunnar verður leiðrétt og allir munu vel við una :)

Amen.

Ríkiskirkjan í ólgusjó

Skv. kvöldfréttum Stöðvar 2 mánudaginn 10. október sl. hafa Sameinuðu þjóðirnar gert athugasemd við það sjálftökufyrirkomulag sem Ríkiskirkjan nýtur í leik- og grunnskólum landsins. Sagt er að það brjóti gegn almennum mannréttindum hvernig kirkjan hefur getað látið greipar sópa um saklausa hugi barna sem engar forsendur hafa til þess að meta hvort kristin trú sé eitthvað sem henti þeim (dramatísk framsögn er mín). Í fréttatímanum var þetta sagt:

Þjóðkirkjan er sögð eiga of greiðan aðgang að grunnskólum.

Það blæs því ekki byrlega fyrir þessari 'meginstoð' í íslensku samfélagi sem margir vilja kalla. Hvert hneykslismálið rekur annað; biskup er í ólgusjó, nýtt frumvarp er í burðarliðnum sem tekur fyrir vélræna Guðsregisteringu nýfæddra barna og kirkjunni eru settar eðlilegar skorður í aðkomu hennar að leik- og grunnskólabörnum til þess að bæta mannréttindabrot sem Sameinuðu þjóðirnar staðfesta í nýrri skýrslu. Nú er ómögulegt um að segja hvernig Ríkiskirkjunni tekst að nýliða í raðir sínar þegar búið er að hefta aðgang hennar að litlu börnunum og gefa þeim þannig sjálfsagt tækifæri til þess að taka upplýstari ákvörðun um trúmál seinna meir. Ljóst er hins vegar að forstjórar hennar eru svartsýnir á að þjóðin muni flykkjast að Þjóðskránni til þess að skrá sig um borð í trúarskútuna.

Ef ég færi fyrir Ríkiskirkjunni, þá myndi ég ákalla almáttugan Guð og biðja hann um hjálp, en líklega gæti ekki einu sinni hann snúið þessari þróun við! :)

Nú er mikilvægt að ráðherra standi í lappirnar!

Árið 2009 sagðist þáverandi dómsmálaráðherra, Ragna Árnadóttir, ætla að afnema þennan ójöfnuð og mannréttindabrot. Hún náði þó ekki að standa í lappirnar og málið náði ekki í gegn.

Ég vona að innanríkisráðherra verði betur ágengt í þetta sinn, enda er þetta ein ógeðfelldasta aðferð til þess að innlima einstaklinga í félög sem um getur. Ráðherra fær baráttukveðjur frá mér og jafnvel óskir um Guðs blessun ef það hjálpar eitthvað!

Sjálfvirk skráning í trúfélög afnumin

Grátur og gnístran sannkristinna tanna

Kristni þjóðarflokkurinn (lesist: Jón Valur Jensson) kvartar sárt undan því að kristni muni missa spón úr aski sínum ef öðrum lífsskoðunum fólks verði gert jafn hátt undir höfði. Þetta þarf auðvitað ekkert að koma á óvart, enda sannkristnir vanir því að njóta hvers konar forréttinda, hlunninda og gæða sem öðrum hefur ekki staðið til boða og Kristni þjóðarflokkurinn (lesist: Jón Valur Jensson) er bara tákngervingur þess í þessu samhengi. Reyndar er það svo að þessi forgjöf hefur í gegnum árhundruðin verið lífæð trúarinnar og ekki hvað síst á allra síðustu árum þegar það fjarar undan henni með ótrúlegum hraða þrátt fyrir allar þær varnir sem um hana eru slegnar.

Kristni þjóðarflokkurinn (lesist: Jón Valur Jensson) telur að það sé ekki fullgild lífsskoðun að hópa sér saman um virðingu fyrir manninum, sýna öðrum kærleika og tillitssemi og koma hreinlega fram við aðra með sanngirni og hluttekningu. Sökum þess að það er ekki búið að skella ímynduðum og ósýnilegum vini ofan á þessa lífssýn, þá er hún einskís virði. Hún hljóti að vera einskís virði sökum þess að fólk sem aðhyllist hana gerir það af fúsum og frjálsum vilja í stað þess að beygja sig undir hana í ógnarlegum lífsótta við ægilega hefnd yfirvaldsins ef viðkomandi fer út af sporinu. Svo hlýtur það auðvitað að vera hálf kjánalegt að reyna að vera góður í þessu lífi nema þú eygir von um stórkostleg verðlaun í því næsta. Að vera góð manneskja án þess að skara eld að eigin 'handan-lífs-köku' er náttúrulega fáránleg vitleysa og ætti því ekki að geta talist alvöru lífsskoðun.

Kristni þjóðarflokkurinn (lesist: Jón Valur Jensson) getur þó hreinlega ekki séð er að lögin eiga auðvitað að ganga í hina áttina, þ.e. að afnema forréttindi allra trúfélaga. Ég er klár á því að Jón Valur telur ekki eftir sér að borga sín klúbbgjöld í sína kirkju án þess að ríkið hafi um það milligöngu, en hver veit? Máské veit hann innst inni að hann myndi kannski eyða þessum krónum í slikkerí og gos ef hann hefði um það val. Kannski? En það er gott að hann hafi ekkert val því þannig streyma spesíurnar í gilda sjóði trúfélaganna, altént þessara 'alvöru' trúfélaga sem telja sína félaga í milljónum og milljörðum, en eins og allir vita er hans helsta huggun í lífinu sú að tilheyra einum stærsta trúarklúbbi heimsins, að vera sauður í einni stærstu hjörðinni.

Kristni þjóðarflokkurinn (lesist: Jón Valur Jensson) ýjaði að því um daginn að þessi sofandi dreki myndi brátt bregða blundi og vippa sér fram á sjónarsviðið, væntanlega til varnar öllum 'alminlegum' lífsskoðunum (lesist: kristnum). Ég vona reyndar að svo verði því þá verður raunverulega hægt að sjá hversu fáir aðhyllast þær öfgaskoðanir sem flokkurinn stendur fyrir.

Það verður skondið :)

Jafna stöðu lífsskoðunarfélaga

Mismunun í skólakerfinu

Í myndinni Mad Hot Ballroom er fylgst með nokkrum 10-11 ára gömlum börnum í New York þar sem þau taka þátt í dansnámskeiðum í boði grunnskólans þar í borg. Námskeiðin standa öllum nemendum til boða, en samt ekki, því alltaf eru einhverjar undanskildir vegna 'trúar' þeirra.

Það eru til mýmörg dæmi um hliðstæða mismunun í leik- og grunnskólum hér heima þar sem 'öðruvísi trúuð' börn eru tekin frá þegar 'rétttrúuðu' börnin fara t.d. í kirkjuferð eða fá prestinn í heimsókn til þess að árétta við þau að Jesús sé besti vinur barnanna.

Er svona vitleysa boðleg í dag? Er þetta virkilega það sem leik- og grunnskólar eiga að standa fyrir, að stuðla að mismunun á grundvelli ímyndaðrar trúarsannfæringar smábarna? Það er skiljanlegt þegar fullorðið fólk tekur slíkar ákvarðanir fyrir sjálft sig, en algjörlega óskiljanlegt þegar börnin þurfa að líða fyrir svona.

Það er vegna þessa og margs annars sem tillögur Mannréttindaráðs Reykjavíkurborgar þurfa að fá framgöngu þótt ögn útþynntar séu í dag og bitlausari en þær ættu að vera.

PS. Trúuð börn eru ekki til! Hins vegar eru til börn sem telja sig trúuð vegna þess að fullorðnir einstaklingar hafa sagt þeim á hvaða guð í allra guðaflórunni þau skuli trúa. Sorglegt er að til er fjöldi fólks sem gerir sér þessa 'trúarsannfæringu' barnanna að góðu og gerir hana t.d. að andlagi margvíslegrar mismununar og flokkunar.

Ríkiskirkjan

Og svo eru til þeir sem segja að það sé ekki ríkiskirkja á Íslandi :)

 Sjá: stjornlagarad.is/starfid/frumvarp

Meirihluti Íslendinga í Gallupkönnun vill láta slíta í sundur ríki og Ríkiskirkju

Spurt var: "Ertu hlynnt(ur) eða andvíg(ur) aðskilnaði ríkis og kirkju?" Könnunin var gerð í kringum mánaðamótin júní-júlí af Capacent Gallup  sem hluti af Þjóðarpúlsinum. Fjöldi svarenda var rúmlega 1300. Meirihluti landsmanna vill skilja að ríki og Ríkiskirkju, samkvæmt henni:

• 58,0 prósent sögðust hlynnt því að skilið yrði á milli.
• 20,0 prósent sögðust hvorki hlynnt né andvíg.
• 22,0 prósent sögðust andvíg því að skilið yrði á milli.

Til hamingju, Íslendingar! Þetta eru góðar fréttir fyrir þá, sem unna Íslandi, íslenskri þjóð, trúfrelsi og réttlæti.*

* Þessi niðurstaða hlýtur að vera afgerandi marktæk sé tekið mið af túlkun á annarri könnun sem gerð var nýverið.

Ertu skráð(ur) í Ríkiskirkjuna, en veist ekki hvers vegna?

Mikill meirihluti þess fólks sem skráð er í Ríkiskirkjuna er þar vegna þess að það var skráð í hana við fæðingu, en örlítill minnihluti hefur óskað sérstaklega eftir því að verða skráð til leiks þar. Ég hvet alla sem þannig er ástatt um að velta því vel fyrir sér hvort sú skráning endurspegli raunverulegan vilja þeirra og ef svo er ekki, að gera þá bragarbót á. Þetta er einfalt réttlætismál og leiðrétting á fyrirkomulagi sem aldrei hefði átt að verða að veruleika. Það er ekkert nema kolrangt að ætla það að smábörn erfi trú móður sinnar, en þannig er kerfið reyndar sett upp hér heima. Að þessu er stuðlað með öllum tiltækum ráðum og helst með því að innræta fólki hina sk. barnatrú.

Hér eru góðar leiðbeiningar um hvernig hægt er að skrá sig úr Ríkiskirkjunni á Netinu. Mundu að ef þú hefur velþóknun á því sem Ríkiskirkjan hefur fram að færa, þá skaltu ekki breyta þessari skráningu. Ef þér er hins vegar sama, sem er lang líklegast, eða ert hreinlega andsnúinn því sem Ríkiskirkjan stendur fyrir, þá er sannarlega kominn tími til þess að breyta þessari skráningu!

Íslendingar eru forritaðir til þess að trúa á Guð

Fram kemur í könnun Gallup að mikill meirihluti Íslendinga trúi á Guð eða æðri máttarvöld.

Þetta kemur auðvitað ekki á óvart sé haft í huga hversu yfirþyrmandi mikil trúarlega innrætingin hefur verið á undanförnum árum. Lengi býr að fyrstu gerð, segir einhvers staðar, og það veit Ríkiskirkjan vel.

Og hvernig er þessari 'yfirburðastöðu' náð? Jú, með því að skrá öll börn í trúfélag móður (sem er venjulega í Ríkiskirkjunni), með því að herja á þau í leik- og grunnskólum þar sem þeim er vendilega talin trú um að Jesús sé besti vinur barnanna af sendiherrum Jesúss og með því að smala krakkaræflunum svo í gegnum fermingarfræðsluna þar sem þau eru látin kvitta undir býsna stór og afgerandi loforð. Í raun eru stórmerkilegt að 99% þjóðarinnar skuli ekki segjast vera endurfædd dag hvern í Jesúsi.

En í dag er að flæða undan trúnni og vendipunkturinn verður þegar skilið verður á milli Ríkiskirkjunnar og ríkisins. Þegar ekki verður hægt að herja á smábörnin í leik- og grunnskólum þegar þau hafa ekkert vit til þess að taka upplýsta afstöðu til tilboðs Jesúss og þegar þau hafa ekki verið skráð óforspurð í trúfélag móður.

Dropinn holar steininn, þetta er allt á réttri leið. Mikill meirihluti þjóðarinnar vill aðskilnað ríkis og Ríkiskirkju annars vegar og skóla og Ríkiskirkju hins vegar. Það tekur smá tíma að vinda ofan af innrætingu áratuganna og aldanna sem á undan eru gengin, en það mun takast fyrr en síðar.

Íslendingar trúa á Guð