Norðurljósin

Fótómakker minn, Villi kafari og húsamús, hafði samband í gegnum Messenger rétt áðan og tilkynnti mér að hann hefði fylgst með norðurljósum fremja gjörning sinn yfir höfuðstaðnum fyrr í kvöld. Ég vitnaði þau sjálfur fyrir u.þ.b. tveimur vikum síðan og gáfu þau fögur fyrirheit um fjölda næturferða á komandi vetri til að festa þau á mynd. Liðinn vetur er varðaður mörgum ferðum vítt og breitt um nærlendur höfuðborgarinnar og dagljóst má telja að komandi kuldatíð verður ekki síðri í þeim efnum.

Það vita ekki nema þeir sem sjálfir hafa reynt að það er fátt sem jafnast á við það að standa undir stjörnubjörtum himni í jökulkaldri stillu og keppast við að fanga litríkar ljósaslæðurnar sem á endanum gera ekki annað en að ganga manni úr greipum. Norðurljósin eru svo sannarlega sýnd veiði en ekki gefin, og í eltingarleiknum við þau sannast hið fornkveðna að það er ferðin sem mestu máli skiptir, ekki áfangastaðurinn. Heitt kakó á brúsa, loðfrolla á kolli og góður félagsskapur ... lífið verður vart betra.

Töfra síðustu ljósatíðar og forleikinn að þeirri næstu má sjá hér.

Swiss Miss!

Athugasemdir

[Jón Steinar Ragnarsson, 22.9.2007 kl. 05:34]

Norðurljósin eru mögnuð. Einu sinni logaði himininn, þegar ég var á leið yfir hellisheiði og ég stoppaði við kambana og fór út, algerlega andaktugur yfir þessu sjónarspili.  Þarna varð ég frá mér numinn í orðsins fyllstu merkingu og rankaði ekki við mér fyrr en eftir ca. 20 mín. þegar ég áttaði mig á að ég var orðinn gegn kaldur.  Fannst ég þó aðeins hafa staðið augnablik.